معرفی کتاب هوایی برای تنفس
کتاب «هوایی برای تنفس»، مجموعه فیلمنامههای کوتاهی است که محمد حسن ارجمندی در دهة 90 نوشته است که برخی از این فیلمنامهها به کارگردانی ارجمندی ساخته و از شبکه‌های تلویزیونی پخش شده است از آن جمله می‌توان به فیلم‌های کوتاه احساس مشترک، نامه‌ای به آسمان، هرگز زود قضاوت نکن، وفاداری و … اشاره کرد.
این کتاب یکی از معدود کتاب‌فیلمنامه‌هایی است که در حوزه فیلمنامة کوتاه منتشر شده است. محمد حسن ارجمندی در مقدمه این کتاب چنین آورده است:
در هنگامه‌ای که نبض زمان تندتر می‌زند و لحظه‌های حال- زودتر از پیش- به بستر گذشته می‌آرامند، آدمی با شتاب بیشتر و تامل و تحمل کمتر، از کوچه‌های روزگار می‌گذرد اما نیازی که همچنان- و شاید بیش از پیش- در او احساس می‌شود، نیاز به آگاهی است. نیازی که آگاهانه باید فراهم شود. فرزند روزگار اکنون، دیگر حوصلة پند و نصیحت، داستان‌های طولانی، فیلم‌ها و سریال‌های بلند و افسانه‌های هزار و یک شبانه‌روز را ندارد. او همه چیز را عصاره‌وار می‌خواهد. پیشینیان اگر حوصلة تفرج در بوستان آگاهی را داشتند و عطر گل‌ها را قطره‌قطره و اندک اندک از شاخه‌ها برمی‌گرفتند اما فرزند امروز، عطر گل‌ها را آماده می‌خواهد و اگر ما عطر بوستان دانایی را تقدیمش نکنیم، دیگرانی در کمین‌اند تا زهرخارها را نثارش کنند و نیش نادانی را به جای شهد آگاهی به او بنوشانند و داستان و فیلم کوتاه، بستری مناسب برای القای مفاهیم انسانی و ظرفی شایسته برای نوشاندن شراب طهور آگاهی است و این انگیزه‌ای بود تا داستان‌هایی از خود و دیگر نویسنده‌ها فراهم بیاوردم، از خشت آنها فیلم‌نامه‌هایی بنا نهم و تعدادی از آنها را کارگردانی کنم که برخی از این آثار از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد آثاری همچون احساس مشترک، نامه‌ای به آسمان، همه زیبا هستند، هرگز زود قضاوت نکن، مثل مداد باش و غیره.
کتاب «تا آسمان راهی نیست» دربردارندة فیلم‌نامه‌هایی است که داستان برخی را خود نگاشته و بقیه را از میان کتا‌ب‌های داستان کوتاه، خاطرات مردم، داستان‌های کوتاه اینترنتی و غیره یافته‌ام که نويسنده‌هاي آنها را نمی‌شناسیم لذا در اينجا از ايشان به احترام یاد میکنم و برای این اقتباس از آنها درخواست رضایت دارم.
در پایان، این کتاب را تقدیم میکنم به :[box type=”note” align=”” class=”” width=””]تمام نویسندگان داستان‌های کوتاه ایران و جهان تمام نویسندگانی که برای ترویج مفاهیم بلند انسانی و وحدت جامعة بشری قلم می‌زنند و به دوست و برادر ارجمند، جناب آقای حسن حصاری که نخستین بارقه‌های نگارش این اثر از هم‌نشینی با ایشان حاصل آمد.[/box]
ارجمندی در پایان فیلمنامههای این کتاب و کتاب هوایی برای تنفس را وقف سینمای ایران کرده و چنین نوشته است:
